Η Σίκινος είναι ένα από τα πιο ανέγγιχτα νησιά των Κυκλάδων. Ιδανικός προορισμός για όσους θέλουν να περάσουν ήρεμες και χαλαρωτικές διακοπές. Το μικρό Κυκλαδίτικο νησί με έκταση μόλις 41 τ. χλμ. βρίσκεται ανάμεσα στην Ίο και στη Φολέγανδρο. Με τη πέτρα και το άσπρο μπλε να κυριαρχούν στο νησί, η Σίκινος έχει καταφέρει με τη πάροδο των χρόνων να διατηρήσει αναλλοίωτο το παραδοσιακό της χρώμα. Η Χώρα, μία από τις ομορφότερες των Κυκλάδων, βρίσκεται στο χείλος ενός απόκρημνου γκρεμού χαρίζοντας εκπληκτική θέα στους επισκέπτες της. Η πλατεία της Χώρας με τα καφενεία και τα μαγαζιά αποτελεί το κέντρο της κοινωνικής ζωής του τόπου.

Στα αρχαία χρόνια, η Σίκινος, ονομαζόταν Ινώς, που σημαίνει το νησί του κρασιού. Οι αρχαιολόγοι φαίνεται να έχουν εντοπίσει ένα ναό από την αρχαιότητα αφιερωμένο στον Απόλλωνα, στην Επισκοπή. Η Μυθολογία μας λέει ότι το νησί άλλαξε όνομα όταν ο βασιλιάς της Λήμνου Θώας κυνηγημένος από τις γυναίκες της Λήμνου, οι οποίες είχαν σκοτώσει όλους τους άνδρες, ήρθε στην Ινώ και παντρεύτηκε μία νύμφη, ο γιος τους ονομάστηκε Σίκινος και από αυτόν πήρε το νησί το σημερινό του όνομα. Τα ευρήματα που ανακαλυφθήκαν στον νησί υποδηλώνουν ότι η Σίκινος κατοικήθηκε την Μυκηναϊκή εποχή. Τον 10ο αιώνα π.Χ. στο νησί εγκαταστάθηκαν Ίωνες και στη συνέχεια πέρασε στην κυριαρχία των Αθηναίων στα τέλη του 5ου αιώνα. Οι Βενετοί την κατέλαβαν μαζί με τις άλλες Κυκλάδες τον 13ο με 16ο αιώνα και οι Τούρκοι κατέκτησαν τη Σίκινο το 1537. Το 1829 ενσωματώθηκε με την υπόλοιπη Ελλάδα. Mετά την ίδρυση του ελληνικού κράτους, αρχαιολόγοι επισκέπτονται το νησί και αναφέρουν ότι μολονότι πετρώδες, ήταν αρκετά εύφορο και έκανε εξαγωγή κρασιού, παρήγαγε πολύ καλό βαμβάκι, ωραίο λάδι, αξιόλογο κερί και μέλι.

Bρίσκεται στη νότια πλευρά των Kυκλάδων μεταξύ Iου και Φολεγάνδρου, με έκταση 41 τετρ. χιλιόμετρα και πληθυσμό 242 κατοίκους, που μένουν στους δύο μοναδικούς οικισμούς του νησιού: Tα Aλλοπρόνοια, που είναι το λιμάνι, και τη Xώρα, 4 χλμ. μακρύτερα, χτισμένη ψηλά στα 270 μ. Η Χώρα είναι αποτέλεσμα συνένωσης δύο οικισμών, εξίσου γραφικών, το Κάστρο και το Χωριό. Το λιμάνι του νησιού, η Αλλοπρόνοια, βρίσκεται στη νοτιοανατολική πλευρά και απέχει 3,5 χλμ από τη Χώρα. Το Κάστρο, χτισμένο στο χείλος του γκρεμού 280 μέτρα πάνω από τη θάλασσα, είναι παλιός οχυρωμένος οικισμός του 15ου αιώνα. Από τον Πειραιά απέχει 102 μίλια.  Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά της Σικίνου είναι τα ξωκκλήσια της, 61 τον αριθμό. Υπάρχουν και έξι βυζαντινοί ναοί με τοιχογραφίες του 13ου και του 14ου αιώνα. Γύρω από τη Σίκινο βρίσκονται οι ακόλουθες νησίδες. Βόρειοδυτικά η Αβωλάδα, ο Άγιος Γεώργιος, και η Καρδιώτισσα και νοτιοδυτικά ο Καλόγερος με πολλούς ενάλιους βράχους, σημαντικότερος των οποίων είναι ο Κάραβος. Κυριότερα βουνά της νήσου είναι ο Τρούλος (553μ.), ο Άγιος Μάμας (549μ.), η Αγία Μαρίνα (450μ.) και το λεγόμενο "Φρούδι του Μοναστηριού" (350μ.) όπου και η Μονή της Χρυσοπηγής.

Στην Σίκινο μπορείτε να επικεφθείτε το Μοναστήρι της Ζωοδόχου Πηγής που χτίστηκε το 1690 και ήταν γυναικείο μοναστήρι. Υπήρξε ύστατο οχυρό των κατοίκων του νησιού από τις επιθέσεις των πειρατών.  Το 1834 με διαταγή του Όθωνα διαλύθηκε και οι οκτώ μοναχές που έμεναν εκεί φιλοξενήθηκαν σε σικινιώτικες οικογένειες. Σήμερα είναι αφιερωμένος στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Ο Nαός της Επισκοπής αποτελεί το πιο ιδιαίτερο και ενδιαφέρον μνημείο του νησιού. Είναι περιτριγυρισμένος από βυζαντινά παρεκκλήσια, κελλιά, ερείπια αρχαίων οικοδομημάτων και μαρμάρινα γλυπτά. Εκεί βρίσκεται ο ναός της Κοίμησης της Θεοτόκου. Στο Κάστρο θα κάνετε ήσυχες βόλτες και θα θαυμάσετε τα παλιά πέτρινα αρχοντικά.  Ο Ναός της Παντάνασσας, βρίσκεται στην πλατεία του Κάστρου. Χτίστηκε το 1787 και περιέχει επίχρυσο ξυλόγλυπτο τέμπλο. Το Βυζαντινό μουσείο, το οποίο περιλαμβάνει εικόνες της μεταβυζαντινής εποχής. Το Λαογραφικό μουσείο που βρίσκεται στο Χωριό και στεγάζετε σε ένα παλιό ελαιοτριβείο. Η Μαύρη Σπηλιά είναι η μεγαλύτερη σπηλιά του νησιού και από τις μεγάλες σπηλιές των Κυκλάδων. Βρίσκεται στο επίπεδο της θάλασσας στη βόρεια πλευρά, κάτω από το μοναστήρι της Χρυσοπηγής και είναι προσβάσιμη μόνο από τη θάλασσα. Τέλος, οι ανεμόμυλοι στο ψηλότερο σημείο της Χώρας αποτελούν ένα από τα μεγαλύτερα αξιοθέατα του νησιού, δίνοντας την αίσθηση της γραφικότητας που επικρατεί.

Η Σίκινος παράγει ποικιλία τυριών, ξινόγαλα, μυζήθρα και σικινιώτικο τυρί. Αν την επισκεφτείτε δοκιμάστε την σπεσιαλιτέ του νησιού που είναι σαλάτα με ντόπια κάπαρη. Επίσης, διαθέτει θυμαρίσιο μέλι, από το οποίο, μαζί με σουσάμι παράγεται το εξαιρετικό της παστέλι.