Κίμωλος

Το κυκλαδονήσι της Κιμώλου αποτελεί σίγουρα ιδανική επιλογή για όσους επιθυμούν γαλήνιες διακοπές, μακριά από τους συνήθεις τουριστικούς προορισμούς. Γεμάτη με πολυάριθμα εκκλησάκια και ιστορικά μνημεία η Κίμωλος θα σας αιχμαλωτίσει με την ομορφιά των σχηματισμών των ηφαιστειογενών πετρωμάτων της και της περίφημης «κιμωλίας γης» της, τη γοητεία του μεσαιωνικού κάστρου της και τη γραφικότητα των οικισμών της. Μην παραλείψετε να γνωρίσετε τα γύρω νησάκια, απολαύστε τα καταγάλανα κρυστάλλινα νερά της, μαζί με τις μεσογειακές φώκιες monachus monachus που βρίσκουν καταφύγιο σε αυτή τη γωνιά του Αιγαίου.

Η Κίμωλος είναι νησί με πλούσιες ιστορικές καταγραφές. Η μυθολογία λέει πως το όνομα του νησιού το έδωσε ο πρώτος κάτοικός της, ο Κίμωλος. Είναι γνωστή και ως Εχινούσα και Εχιδνούσα. Κατά την διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου αποτέλεσε πεδίο μαχών των Αθηναίων. Έχουν βρεθεί Μυκηναϊκά, Γεωμετρικά, Αρχαϊκά, Κλασικά και Ελληνιστικά ευρύματα. Τον τρίτο αιώνα π.Χ. η Κίμωλος κυκλοφόρησε δικά της νομίσματα. Η διαμάχη της Κιμώλου και της Μήλου για την κυριότητα της Πολυαίγου (βρίσκεται νοτιοανατολικά της Κιμώλου. Πρόκειται για το μεγαλύτερο ακατοίκητο νησί του Αιγαίου και ένα από τα μεγαλύτερα της Μεσογείου) και των κοντινών νησίδων ξεκίνησε το 416 π.Χ. και έληξε λίγο μετά το 338 π.Χ. με νίκη της Κιμώλου. Οι ελάχιστες πληροφορίες για την Ρωμαϊκή και την Βυζαντινή εποχή αφορούν κυρίως το εμπόριο «κιμωλίας γης» (μοναδικό είδος αργίλου). Το 1207 απο τους Βυζαντινούς πέρασε στους Φράγκους. Φράγκοι, Ενετοί, Τούρκοι και πειρατές κάθε εθνικότητας έγιναν αιτία για την σοβαρή μείωση του πληθυσμού και τον οικονομικό μαρασμό. Μετά την απελευθέρωση απο τους Τούρκους, το Χωριό επεκτάθηκε στην σχετικά ομαλή περιοχή γύρω απο το Κάστρο. Μετά την απελευθέρωση από τον τουρκικό ζυγό (1828) η Κίμωλος ενσωματώθηκε στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος.

Η Κίμωλος βρίσκεται στο νοτιοανατολικό Αιγαίο και ανήκει στο σύμπλεγμα των Νοτιοδυτικών Κυκλάδων. Έχει έκταση 37 τετραγωνικά χιλιόμετρα και βρίσκεται ανάμεσα στη Μήλο και τη Σίφνο με απόσταση 87 ναυτικά μίλια από τον Πειραιά. Το σχήμα του νησιού είναι κανονικό πεντάγωνο. Έχει περίπου 600 μόνιμους κατοίκους, οι περισσότεροι απο τους οποίους μένουν στο Χωριό. Οικισμοί που κατοικούνται κυρίως το καλοκαίρι είναι η Ψάθη, η Γούπα, του Καρά, τα Πράσα, η Αλυκή και η Μπονάτσα. Σε αντίθεση με τα περισσότερα νησιά των Κυκλάδων, η Κίμωλος είναι κατα το μεγαλύτερο μέρος της προιόν έντονης ηφαιστειακής δραστηριότητας. Στην Κοινότητα Κιμώλου υπάγονται και τα τρια ακατοίκητα νησιά, η Πολύαιγος, ο Άγιος Ευστάθιος και ο Άγιος Γεώργιος.

Η χλωρίδα και πανίδα του νησιού είναι μοναδική. Εδώ, συναντάμε τη μεσογειακή φώκια, το μοναδικό είδος της οχιάς «λεμπετίνα», τη μπλε σαύρα, τον θαλασσοκόρακα, τη χρυσή κουκουβάγια, ένα σπάνιο είδος γερακιού, και πολλά αποδημητικά πουλιά. Η φώκια monachus monachus, γεράκια, πέρδικες, γλάροι, κύκνοι και άλλα αποδημητικά είδη μαρτυρούν το φυσικό περιβάλλον της Κιμώλου. Θα δείτε σπάνιους αχινούς, κοράλλια και αστακούς. Επίσης, συχνή είναι και η παρουσία θαλάσσιων χελώνων. Στη βλάστηση του νησιού περιλαμβάνεται η φραγκοσυκιά καθώς πολλά αρωματικά και φαρμακευτικά φυτά.

Μια βόλτα στο νησί θα σας δώσει την ευκαιρία να δείτε από κοντά τα κυριότερα αξιοθέατα. Μην παραλείψετε να επισκεφθείτε το Αρχαιολογικό Μουσείο με ευρήματα από τις ανασκαφές στη θέση «Ελληνικά». Το Κάστρο. Οι οικισμοί Μέσα Κάστρο και Έξω Κάστρο στο Χωριό, δείγματα αιγαιοπελαγίτικης οχυρωματικής αρχιτεκτονικής. Το Λαογραφικό - Ναυτικό Μουσείο που στεγάζεται σε αναπαλαιωμένη οικία του μεσαιωνικού κάστρου. Τον μητροπολιτικό ναό της Παναγίας της Οδηγήτριας, με τις αξιόλογες εικόνες του 17ου και του 18ου αι. Την εκκλησία της Γέννησης του Χριστού, που είναι και η αρχαιότερη εκκλησία του νησιού (1592). Αξίζει να επισκεφτείτε τις πολλές εκκλησίες αλλά και τα ξωκλήσια των οποίων η αρχιτεκτονική, άρρηκτα δεμένη με το περιβάλλον θα σας μαγέψει. Οι εκκλησίες της Παναγίας Ελεούσας, του Αγίου Νικολάου, του Αγίου Γεωργίου, των Αγίων Αναργύρων, των Ταξιαρχών, της Ζωοδόχου Πηγής, του Αγίου Σπυρίδωνα, των Σαράντα Μαρτύρων, του Αγίου Χρυσοστόμου (η εικόνα του αγίου αγιογραφήθηκε το 18ο αιώνα) και της Ευαγγελίστριας (1608). Το σπήλαιο της Βρωμολίμνης, στο βόρειο τμήμα του νησιού, το μεγαλύτερο από μια σειρά λαξευμένων σπηλαίων. Στην ουσία αποτελείται από δύο σπήλαια, το εσωτερικό και το εξωτερικό, που μαζί συναποτελούν το μεγαλύτερο στο νησί. Ακόμη επισκεφτείτε το Σκιάδι.  Ένα τεράστιο πέτρινο μανιτάρι που δεσπόζει στη μέση ενός ανεμορδαμένου πλατώματος στο εσωτερικό του νησιού. Αιτία της δημιουργίας του είναι ο άνεμος και η διαφορετική σκληρότητα των πετρωμάτων που το αποτελούν. Η βάση του αποτελείται από μαλακότερο υλικό ενώ η κορυφή του από σκληρότερο. Καθώς ο άνεμος παρασύρει κόκκους σκόνης, ξύνει συνεχώς το βράχο, δίνοντάς του το χαρακτηριστικό, μοναδικό σχήμα του. Η διαδικασία αυτή λέγεται απορρίνηση. Για τη μοναδικότητά του το Σκιάδι περιλαμβάνεται στον Άτλαντα γεωλογικών μνημείων του Αιγαίου και κάθε καλοκαίρι δέχεται πολλούς επισκέπτες. Αν έχετε σκάφος, ο γύρος της Κιμώλου και της Πολυαίγου με πλωτό μέσο είναι μια απολαυστική εμπειρία, όχι μόνο για τις παραλίες αλλά και για τα τοπία άγριας ομορφιάς, όπως την σπηλιά στον Κάβο της Γερακιάς, την παραλία με τα ιαματικά νερά στο Αγιόκλημα, τις βραχονησίδες Καλόγεροι.