-
Νέα
Γενική
-
Ζαγόρια
46 xωριά με ιστορία
04-03-2012 16:03Τα 46 πανέμορφα χωριά, που αποτελούν τα γνωστά σε όλους Ζαγοροχώρια, ξεπροβάλλουν ανάμεσα στα δασωμένα από πεύκα και έλατα βουνά της Πίνδου, βορειοανατολικά από την πόλη των Ιωαννίνων. Όλα τα Ζαγοροχώρια έχουν χτιστεί σύμφωνα με το πρότυπο του φυσικού τους χώρου, του Ζαγορίτικου τοπίου και παρά την πάροδο του χρόνου και την αύξηση του τουρισμού, διατηρούν την αρχιτεκτονική τους φυσιογνωμία. Η λέξη Ζαγόρι, που σημαίνει «πίσω από τα βουνά», δικαιολογεί την απίστευτη φυσική ομορφιά ολόκληρης της περιοχής. Η ξεχωριστή αρχιτεκτονική, η τεράστια ιστορία, το συγκλονιστικό φυσικό τοπίο, η γραφικότητα του κάθε χωριού ξεχωριστά, οι απεριόριστες δυνατότητες εξορμήσεων και κάθε είδους δραστηριότητες, πραγματικά μαγεύουν και εντυπωσιάζουν τους επισκέπτες.Κατά τους ιστορικούς χρόνους το Ζαγόρι κατοικήθηκε από τη φυλή των Μολοσσών, σύμφωνα με τα ευρήματα των ανασκαφών στη Βίτσα. Τα αμέτρητα σλαβικά τοπωνύμια οδήγησαν τους ιστορικούς στο συμπέρασμα, ότι το Ζαγόρι γνώρισε, όχι μόνο τις μεγάλες επιδρομές των Σλάβων στην αρχή του 6ου αιώνα, αλλά και τις εγκαταστάσεις σλαβικών φυλών. Η ιστορία, όμως, του Ζαγορίου αρχίζει ουσιαστικά μετά το 1430, όταν τα Ιωάννινα κατακτήθηκαν από τους Τούρκους, οι οποίοι προκειμένου να εξασφαλίσουν χωρίς προβλήματα την κυριαρχία στα ορεινά χωριά, εφάρμοσαν την πολιτική της παραχώρησης προνομίων σε κοινότητες, που συνθηκολόγησαν μαζί τους. Τα προνόμια, που παραχωρήθηκαν στα Ζαγοροχώρια διατηρήθηκαν μέχρι το 1868. Μεταξύ των προνομίων, ήταν και η ελευθερία στην εκτέλεση των θρησκευτικών καθηκόντων των Ελλήνων. Το 1913 τα Ζαγοροχώρια απελευθερώθηκαν από τους Τούρκους και ακολούθησαν από εκεί και πέρα την ιστορική πορεία του Ελληνικού Έθνους.Πριν από την Τουρκική επέλαση, αλλά και κατά τη διάρκεια, αρκετοί κάτοικοι της ευρύτερης περιοχής είχαν δείξει το πάθος τους για τα γράμματα. Ήδη από το 1780 λειτούργησαν σχολεία σε πολλά χωριά, κατασκευάστηκαν βιβλιοθήκες ενώ το 1815 ιδρύθηκε Πανεπιστήμιο στη Μονή Ρογκοβού στο Τσεπέλοβο. Ιδιαίτερα σημαντική, όμως, ήταν και η συμβολή όλων των κατοίκων στον πόλεμο του ’40. Σε όλα τα ιστορικά ντοκουμέντα γίνεται ξεχωριστή αναφορά στις γυναίκες της περιοχής, που μέρα και νύχτα μετέφεραν με τα ζώα πυρομαχικά και άλλα εφόδια, στα βουνά της Πίνδου, όπου μαίνονταν οι μάχες και στη συνέχεια γύριζαν πίσω μεταφέροντας τους τραυματίες για να τους περιθάλψουν.
- comments powered by Disqus