Ελευσίνα

Λαμπρό παράδειγμα μέσα στους χαλεπούς αυτούς καιρούς είναι και η Ελευσίνα. Στη μικρή αυτή πόλη που βρίσκεται σε απόσταση 20 Km από την πρωτεύουσα κάθε χρόνο στις 23 Απριλίου πραγματοποιείται μια γιορτή που θυμίζει τα πανηγύρια των παλαιότερων καλών εποχών, προς τιμήν του προστάτης της πόλης του Αγίου Γεωργίου. Χώρος συνάντησης και έναρξης της εορτής; Η πλατεία που φέρει το όνομα του Αγίου και βρίσκεται κοντά στην παραλία της περιοχής. Με ελευσινιώτικους χορούς και τη περιφορά της εικόνας το γλέντι κρατά μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες της επόμενης ημέρας.

 

Ο σημαντικότερος λόγος για να επισκεφτείτε την Ελευσίνα δεν είναι μόνο ο παραπάνω που σας περιγράψαμε. Από τις αρχές Αυγούστου μέχρι και το τέλος Οκτωβρίου το «Παλαιό Ελαιουργείο» της πόλης αλλάζει μορφή και στη θέση του οι δημοτικοί σύμβουλοι στήνουν κάθε χρόνο μία θεατρική σκηνή και διαμορφώνουν χώρους καλλιτεχνικών δραστηριοτήτων όπου  διοργανώνονται τα λεγόμενα «Αισχύλεια» προς τιμή του ποιητή «Αισχύλου» αλλά και της Θεάς «Δήμητρας» μορφές που έγραψαν τη δική τους ιστορία στην Ελληνική Αρχαιότητα. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει: λογοτεχνικές βραδιές, αθλητικές εκδηλώσεις, εικαστικές εκθέσεις, θεατρικές παραστάσεις καθώς και προβολές ταινιών.

 

Σύμφωνα με γραπτές ομολογίες διακεκριμένων κριτικών τέχνης στον έντυπο αλλά και στον ηλεκτρονικό τύπο το καλλιτεχνικό φεστιβάλ Ελευσίνας κατέχει σημαντική θέση στα καλλιτεχνικά δρώμενα της χώρας μιας και η επιλογή των εκάστοτε κάθε χρόνο καλλιτεχνικών διευθυντών διακρίνεται για την άρτια και ενδιαφέρουσα επιλογή πολιτιστικών θεαμάτων, ιδιαίτερου κάλλους και προδιαγραφών ώστε να δίδουν μία ευχάριστη και αξέχαστη εμπειρία σε όποιον από εσάς επιθυμεί να επισκεφθεί και να γευτεί την πολιτιστική αυτή εορτή της πόλης που τιμάται με μεγάλο σεβασμό τόσο από τους κατοίκους της όσο και από τα εκλεγμένα από τους πολίτες μέλη της περιοχής.

Η Ελευσίνα, μια πόλη με πληθυσμό 30.000 κατοίκων και σε απόσταση 20 χλμ από την Αθήνα, είναι γνωστή για την αρχαία αλλά και τη σύγχρονη βιομηχανική της ιστορία.

Στην αρχαιότητα υπήρξε για 2000 χρόνια (1600 πχ-400 μχ) μια από τις πέντε ιερές πόλεις με τα Ελευσίνια Μυστήρια να προσελκύουν προσκυνητές από όλο τον τότε γνωστό κόσμο.

Το όνομα της πόλης γίνεται τρανότερο χάρη στον μεγάλο τραγικό ποιητή Αισχύλο.

Ακολούθησαν 14 αιώνες στη διάρκεια των οποίων η Ελευσίνα περιέπεσε σε αφάνεια.

Το 1827 μετά την απελευθέρωση από την Τουρκική κατοχή και τη δημιουργία του πρώτου Ελληνικού κράτους, η Ελευσίνα ήταν μία μικρή πόλη των 250 κατοίκων, αρ¬βανίτικης καταγωγής.

Τη δεκαετία του 1860 η Ελευσίνα άρχισε να αλλάζει όψη με την ανέγερση νέων κατοικιών και με την εγκατάσταση σ' αυτή περιστασιακών εμπόρων.

Την αργόσυρτη πορεία της επιτάχυναν η κατασκευή της σιδηροδρομικής γραμμής (1884) και η τομή του Ισθμού της Κορίνθου.

Καθοριστική είναι η δεκαετία του 1880, όπου αρχίζει η βιομηχανική ανάπτυξη.

Ιδρύεται το Σαπωνοποιείο ΧΑΡΙΛΑΟΥ(1875), η βιομηχανία τσιμέντου ΤΙΤΑΝ (1902), τα οινοπνευματοποιεία ΒΟΤΡΥΣ (1906) και ΚΡΟΝΟΣ (1922).

1877 Η πρώτη έγκριση "διαγράμματος ρυμοτομίας της κωμοπόλεως Ελευσίνας".

1914 Ιδρύεται το Λιμενικό Ταμείο.

Τον 11ο αιώνα π.Χ. κάτοικοι από την Ελευσίνα είχαν μεταφέρει στη γη της Ιωνίας τη λατρεία της θεάς Δήμητρας. Το 1922, 2000 πρόσφυγες από την Μικρά Ασία φθάνουν καταδιωγμένοι στην Ελευσίνα, διπλασιάζοντας τον πληθυσμό της.

1923 η πρώτη συζήτηση στο Κοινοτικό Συμβούλιο για την εγκατάσταση ηλεκτρικών λαμπτήρων φωτισμού σε δρόμους και πλατείες

1924 τοποθετείται το ρολόι στο λόφο των Αρχαιοτήτων 1936 Δημιουργία στρατιωτικού αεροδρομίου.

 

1943 Η Κοινότητα Ελευσίνας γίνεται Δήμος.

Τον Απρίλιο του 1941 αρχίζει η Γερμανική κατοχή. Το αεροδρόμιο καταλαμβάνεται από τους Γερμανούς. Στην πόλη περιπολούν Ιταλοί στρατιώτες. Από τον Οκτώβριο του 1941 αρχίζουν οι θάνατοι από την "νόσο της πείνης".

Στη διάρκεια της γερμανικής κατοχής (1941-1945) αναπτύχθηκε ισχυρή αντίσταση μέσα στην πόλη, στα εργοστάσια και το στρατιωτικό αεροδρόμιο. Η οργάνωση του Ε. Α. Μ. με προμήθεια ιματισμού, υπόδησης, τροφίμων αλλά και με πληροφορίες για τις κινήσεις του εχθρού, προσέφερε πολύτιμη βοήθεια στο λαό αλλά και στα ένοπλα αντάρτικα τμήματα. Τον Αύγουστο του 1942 στα Δερβενοχώρια οργανώθηκε η πρώτη αντάρτικη ομάδα, που η δράση της απλώθηκε σε όλη την Αττική και τη Βοιωτία.

Μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο ήρθαν στην πόλη μας εργαζόμενοι από όλα τα μέρη της Ελλάδας για να εργαστούν στις βιομηχανίες της περιοχής.

Η βιομηχανική δραστηριότητα όμως αναπτύχθηκε άναρχα πάνω στις αρχαιότητες και δίπλα στην περιοχή κατοικίας. Η ρύπανση του περιβάλλοντος πήρε μεγάλες διαστάσεις.

Στον 21ο αιώνα, την εποχή της βιώσιμης ανάπτυξης, η αρχαιολογική ιστορία και η πρόσφατη βιομηχανική διαμορφώνουν την εικόνα της σύγχρονης Ελευσίνας. Η ρύπανση χάρη και στους αγώνες των πολιτών έχει μειωθεί. Ο Δήμος αγωνίζεται να ανα¬κτήσει τις ανενεργά εργοστάσια, όπου θα στεγαστεί η σύγχρονη βιομηχανική και τεχνολογική ιστορία.

Η Ελευσίνα πλέον έχει βραβευθεί για τις πολεοδομικές αναπλάσεις και τις επιδόσεις της στην οικολογία και την ανακύκλωση.

Τα ΑΙΣΧΥΛΕΙΑ, προς τιμή του Αισχύλου, από το 1975 είναι η κορυφαία πολιτιστική εκδήλωση της Ελευσίνας και πραγματοποιείται τον Σεπτέμβριο, την ίδια περίοδο που κατά την Αρχαιότητα πραγματοποιούνταν τα Ελευσίνια Μυστήρια.

 

Ο λόφος των αρχαιοτήτων και το Μουσείο ευρίσκονται στο κέντρο της πόλης, ενώ η Ιερά Οδός που συνέδεε την Ελευσίνα με την Αθήνα διασχίζει την πόλη και τα ίχνη της διατηρούνται και σήμερα. Ζώζονται οι μεταβυζαντινές εκκλησίες του Αγίου Ζαχαρία ( στην πλατεία Ηρώων ) και της Παναγίτσας ( στον αρχαιολογικό χώρο). 

 

Πανηγύρια γίνονται στις 23 Απριλίου, για τον πολιούχο της πόλης Άγιο Γεώργιο, στις 21 Μαΐου ( Αγίων Κων/νου και Ελένης ), στις 29 Ιουνίου ( 12 Αποστόλων ) και στις 16 Απριλίου της Ζωοδόχου Πηγής

Κατά μήκος της ανατολικής πλευράς της οδού Δήμητρος σώζονται υπέργεια τμήματα του ρωμαϊκού υδραγωγείου, που  κτίστηκε από τον αυτοκράτορα Αδριανό το 125 μ.Χ. και έφερνε νερό από τις πηγές της Πάρνηθας για την ύδρευση του Ιερού και της αρχαίας πόλης της Ελευσίνας.

 

Εκτεταμένες ανασκαφές κατά τη δεκαετία του 1950, έφεραν στο φως τη σημαντικότερη νεκρόπολη της αρχαίας Ελευσίνας, το λεγόμενο <<Δυτικό νεκροταφείο>>. Ο ανασκαφέας Γεώργιος Μυλωνάς, ταύτισε μια συστάδα προϊστορικών τάφων που ανακαλύφθηκαν εκεί, με τον τάφο των "Επτά επί Θήβας" που οι αρχαίες γραπτές πηγές αναφέρουν ότι βρισκόταν στην Ελευσίνα. Ευρήματα από τους τάφους του νεκροταφείου εκτίθενται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ελευσίνας.

 

Μεταβυζαντινός ναός αφιερωμένος στον Άγιο Ζαχαρία, στους τοίχους του οποίου έχουν ενσωματωθεί μαρμάρινα αρχιτεκτονικά μέλη και αρχαίες επιγραφές. Είναι κτισμένος πάνω στα θεμέλια τρίκλιτης παλαιοχριστιανικής βασιλικής (5ος - 6ος αιώνας μ.Χ.), λείψανα της οποίας είναι ορατά γύρω από το ναό.