Οι Δελφοί είναι ένας τόπος που κυριάρχησε στην αρχαία Ελλάδα για πολλούς αιώνες. Η παρακμή τους άρχισε, με την επικράτηση αρχικά των Ρωμαίων στον ελληνικό χώρο και ολοκληρώθηκε με τη διάδοση του χριστιανισμού. Η μυθολογία θέλει στην περιοχή των Δελφών να υπάρχει ιερό αφιερωμένο στη θεά Γαία. Ως φύλακας του ιερού φαίνεται να ήταν φοβερός δράκοντας, ο Πύθωνας τον οποίο σκότωσε ο Απόλλωνας και έγινε κύριος του ιερού. Τα παλιότερα ευρήματα, εντοπίζονται στο Κωρύκειο Άντρο κατά τη νεολιθική εποχή. Η περιοχή των Δελφών, συμμετείχε στον Τρωϊκό Πόλεμο, με το όνομα Πυθώ.
Η λατρεία του Απόλλωνα καθιερώνεται τον 8ον αιώνα και οι πρώτοι ναοί ήταν λίθινοι. Η φήμη του μαντείου ξεπέρασε τον ελληνικό χώρο, κάτι που μαρτυρούν αφιερώματα από τη Συρία και την Αρμενία. Οι ελληνικές μάλιστα πόλεις συμβουλεύονταν το μαντείο, σε περίπτωση αποικισμού, για την επιλογή κατάλληλης θέσης αποικίας. Το ιερό των Δελφών έγινε κέντρο της Δελφικής Αμφικτυονίας, στην οποία συμμετείχαν φυλές της Κεντρικής Ελλάδας, με κυρίαρχη αυτή των Θεσσαλών. Στις αρχές του 6ου αιώνα π.Χ., η Δελφική Αμφικτυονία, κήρυξε πόλεμο, γνωστό ως Α’ Ιερό Πόλεμο, στη γειτονική πόλη Κρίσα. Αποτέλεσμα του πολέμου, ήταν οι Δελφοί να καταστρέψουν την Κρίσα και να αυξήσουν τα εδάφη τους. Μετά το τέλος του πολέμου το 586 π.Χ, οργανώθηκαν τα Πύθια, πανελλήνιοι αγώνες. Στους πρώτους αυτούς αγώνες δόθηκαν ως έπαθλο στους νικητές, τα χρηματικά δώρα από τα λάφυρα της Κρίσας. Στη διάρκεια των Περσικών Πολέμων, το μαντείο τήρησε φιλοπερσική στάση. Σ’ αυτήν αποδίδονται οι εναντίον των Ελλήνων χρησμοί. Οι Δελφοί παρέμειναν ανεξάρτητοι ως το 448π.Χ.,οπότε εντάχθηκαν στους Φωκείς, ύστερα από βοήθεια των Αθηναίων. Ακολουθούν πολλοί ιεροί πόλεμοι, με το ιερό να πηγαίνει άλλοτε στα χέρια των Μακεδόνων, άλλοτε στων Λοκρών, για να καταλήξει τον 3ον αιώνα π.Χ., στην Αιτωλική Συμπολιτεία.
Το 186 π.Χ., το ιερό των Δελφών περνά στα ρωμαϊκά χέρια και ο Σύλλας το λεηλατεί το 86 π.Χ. Ο Παυσανίας το 2ον αιώνα μ.Χ, επισκέφτηκε τους Δελφούς και τους περιφράφει αναλυτικά. Στην περιγρφή αυτή, στηρίχτηκε αργότερα η ανασύνθεση του αρχαιολογικού χώρου. Η λειτουργία του μαντείου σταματά το 394π.Χ., από το Θεοδόσιο τον Α΄ενώ τον 7ον αιώνα, ακολουθεί η εγκατάλειψή τους λόγω των επιδρομών των Σλάβων. Η περιοχή του αρχαιολογικού χώρου είχε κατοικηθεί από το Μεσαίωνα από το χωριό Καστρί. Η μερική καταστροφή του χωριού από σεισμό, άνοιξε το δρόμο για τη μεταφορά του και έδωσε τη δυνατότητα στη Γαλλική Αρχαιολογική Εταιρεία το 1893, ν΄αφαιρέσει σημαντική ποσότητα εδάφους, φέρνοντας στο φως τα κτήρια του ιερού του Απόλλωνα καθώς και επιγραφές και γλυπτά.
Ξενοδοχεία
Γενικά
Desktop έκδοση
Αρχική
Νομός Φωκίδας
Αθανάσιος Διάκος
Facebook
