Η Κυβέρνηση του βουνού

Στις 10 Μαρτίου του 1944, με πρωτοβουλία του ΕΑΜ (Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου), συγκροτείται η Πανελλήνια Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης, γνωστή ως «Η Κυβέρνηση του Βουνού», με έδρα τη Βίνιανη της Ευρυτανίας. Το γεγονός αυτό έμελλε να διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στον απελευθερωτικό αγώνα του ελληνικού λαού.

Στη Βίνιανη πραγματοποιήθηκαν οι πρώτες συσκέψεις, στις οποίες οργανώθηκε το σχέδιο δράσης της Κυβέρνησης του Βουνού, προκειμένου να επιτευχθούν οι βασικοί στόχοι, που δεν ήταν άλλοι από την Εθνική Απελευθέρωση, την αποκατάσταση της λαϊκής κυριαρχίας, την ικανοποίηση των βιοτικών αναγκών του λαού, την περίθαλψη των θυμάτων του κατακτητή και την ένωση ολόκληρου του ελληνικού λαού, κάτω από μία ενιαία δική του κυβέρνηση.Η Κυβέρνηση του Βουνού, αμέσως μόλις συγκροτήθηκε προχώρησε σε Διάγγελμα προς τον ελληνικό λαό για να γνωστοποιήσει τους σκοπούς της ίδρυσής της. Το Διάγγελμα υπέγραφαν οι Ευριπίδης Μπακιρτζής, Εμμανουήλ Μάντακας, Ηλίας Τσιριμώκος, Κώστας Γαβριηλίδης και Γιώργος Σιάντος.

Στις 23 Απριλίου του 1944 η Κυβέρνηση του Βουνού προκήρυξε εκλογές, προκειμένου να διευρυνθεί η πολιτική βάση του κόμματος. Στις εκλογές ψήφισαν 1.800.000 άνδρες και γυναίκες άνω των 18 ετών και για πρώτη φορά εξελέγησαν 5 Ελληνίδες στο Εθνικό Συμβούλιο της Κυβέρνησης του Βουνού. Το Εθνικό Συμβούλιο συνήλθε στις Κορυσχάδες από τις 14 έως τις 27 Μαΐου του 1944. Συνεδρίαζε στις αίθουσες του Δημοτικού Σχολείου, ενώ στο τέλος των εργασιών το ψήφισμα που εκδόθηκε καθόριζε, ότι όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το λαό και ασκούνται από το λαό. Το έργο της Κυβέρνησης του Βουνού ήταν ζωτικής σημασίας. Καθόρισε νομοθετικά το ελάχιστο όριο συντήρησης του εργαζομένου και της οικογένειάς του, αναγνώρισε την ισοτιμία της γυναίκας με τον άνδρα, παραχώρησε τα δάση στις κοινότητες, τύπωσε βιβλία, εξασφάλισε τη λειτουργία δημοτικών σχολείων και παιδαγωγικών φροντιστηρίων για την προετοιμασία δασκάλων, ανέλαβε την ανακούφιση των οικογενειών των θυμάτων, των πυροπαθών και των απόρων και ίδρυσε το Σώμα Εθνικής Πολιτοφυλακής, το οποίο ανέλαβε την τήρηση των δικαιωμάτων του λαού.