Η μικρόσωμη φυλή αλόγων Σκύρου είναι σήμερα μία από τις σπάνιες φυλές αλόγων που υπάρχουν στον κόσμο. Πρόκειται για μία από τις αυτόχθονες φυλές αλόγων της Ελλάδας που υπήρχε στην αρχαιότητα σε όλη την Ελλάδα. Κατάφερε να επιβιώσει στη νήσο Σκύρο εξ’ου και η ονομασία. Σήμερα σκυριανά αλογάκια υπάρχουν 260σε όλη την Ελλάδα, εκ των οποίων τα 187 ζουν στη Σκύρο. Είναι προστατευόμενο είδος.
Σύμφωνα με πληροφορίες της -Ένωσης Φυλής Αλόγων Σκύρου-
Τα σκυριανά αλογάκια είναι ζώα συντροφικά, κοινωνικά, εύρωστα, έξυπνα, με ιδιαίτερα προσηνή συμπεριφορά προς τα παιδιά. Το ύψος τους φτάνει τα 116 εκατοστά. Ο σωματέτυπος τους ομοιάζει με αυτόν του μεγαλόσωμου αλόγου. Το κεφάλι του είναι ιδιαίτερα όμορφο. Η χαίτη του είναι μακριά και πλούσια με ένα χρώμα συνήθως πιο σκούρο από το δέρμα. Συγκριτικά με άλλα είδη αλόγων έχουν μεγάλη κοιλίτσα. Τα πόδια τους είναι λεπτά, γερά και νευρώδη με δυνατές κλειδώσεις. Η ουρά είναι τοποθετημένη χαμηλά, θυσανωτή και μακριά. Συχνά φθάνει ως τις οπλές οι οποίες είναι μικρές, σκληρές, συνήθως μαύρες και δεν χρειάζονται πετάλωμα. Χαρακτηριστικό τους οι τρίχες στις οπλές, τα λεγόμενα «φτερά». Το χρώμα των αλόγων είναι συνήθως στις αποχρώσεις του καφεκόκκινου και του καστανού (ορφνό) πιο σπάνια του λευκού ή γκριζόφαιου (φαιά) και σπανιότερα του ξανθού. Κάποια έχουν λευκό σημάδι στο πρόσωπο (αστεράτα ή ρεμπά). Το σκυριανό αλογάκι ανήκει στο είδος Equus Cabalus αλλά λόγω του μικρού του μεγέθους θεωρείται ως ξεχωριστή φυλή η οποία ονομάζεται Equus Cabalus Skyros Poni ή Equus Cabalus Skyriano, στην ελληνική: σκυριανό αλογάκι.
Εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι το σκυριανό αλογάκι χαρακτηρίζεται επιστημονικά ως poni λόγω της μικροσωμίας του (poni=μικρόσωμο άλογο), όμως η όποια ομοιότητα του με τα γνωστά μας poni της Βόρειας Ευρώπης σταματάει εκεί γι’ αυτό και η ακριβής αναφορά σε αυτό δεν είναι παρά «σκυριανό αλογάκι»
Ποια είναι όμως η ιστορία τους;
Το αλογάκι της Σκύρου είναι μία αρχαία φυλή αλόγων που στην αρχαιότητα ήταν διαδεδομένη σε όλο τον ελληνικό χώρο. Έχει κοινές ρίζες με το Άλογο της Πίνδου. Θεωρείται ότι είναι απόγονος των αλόγων που ο Αχιλλέας είχε μαζί του όταν πήγε στην Τροία. Είναι συνδεδεμένο με τα άλογα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ενώ κάποιοι υποστηρίζουν ότι είναι αυτής της φυλής τα άλογα που απεικονίζονται στην ζωοφόρο του Παρθενώνα. Υποθέτεται ότι αυτά τα αλογάκια τα φέρανε στο νησί οι Αθηναίοι τον 5ο π.Χ. αιώνα.
Στα νεότερα χρόνια τα αλογάκια χρησιμοποιούνταν για αγροτικές εργασίες και αθλητικές-πολιτιστικές εκδηλώσεις. Από τον Οκτώβριο μέχρι τον Μάιο αφήνονται ελεύθερα στο βουνό Κόχυλα, στα νοτιοανατολικά του νησιού. Το καλοκαίρι επιστρέφουν στους ιδιοκτήτες τους λόγω έλλειψης τροφής και νερού, μέχρι την δεκαετία του 70 και για να χρησιμοποιηθούν στις αγροτικές εργασίες. Αναπόσπαστο μέρος της παραδοσιακής πολιτιστικής ζωής της Σκύρου ήταν οι ιπποδρομίες που γίνονταν λίγο πριν επιστρέψουν τα αλογάκια ελεύθερα στο βουνό. Σε αυτές τις ιπποδρομίες γίνονταν αγώνες με 6 άλογα ο καθένας και οι αναβάτες τα κάθονταν πάνω τους χωρίς σέλα. Πρόκειται για μια παράδοση που δεν είναι γνωστό πότε ξεκίνησε αλλά σταμάτησε την δεκαετία του 60 μαζί με την ιππική έκθεση που γινόταν μετά από τους αγώνες.