Τη συνάντησα για πρώτη φορά στην πρεμιέρα της παράστασής της «Ως την άκρη του ονείρου», στην παιδική θεατρική σκηνή του Μουσικού Γυάλινου Θεάτρου. Από την πρώτη στιγμή, ένιωσα πως η συνέντευξή της, θα ήταν ένα ταξίδι στη ψυχή, στο μυαλό και στη μνήμη των παιδικών μου χρόνων.
Η κ. Κέλλυ Σταμουλάκη μιλά στο
www.touristorama.com. Aσχολείται με το θέατρο για παιδιά και είναι σίγουρο πως ο λόγος της αλλά και η θεατρική της παράσταση θα σας ταξιδέψει στο δικό σας όνειρο. «Ως την άκρη του ονείρου»!
Μιλήστε μου για εσάς
Ονομάζομαι Κέλλυ Σταμουλάκη, έχω σπουδάσει θέατρο αλλά και σκηνοθεσία κινηματογράφου. Έχω κάνει σεμινάρια υποκριτικής, διδάσκω θεατρικό παιχνίδι και θεατρική αγωγή σε παιδιά και εκπαιδευτικούς τα οποία έχουν κατά καιρούς πραγματοποιηθεί αυτόνομα αλλά και με τη στήριξη επίσημων εκπαιδευτικών φορέων. Επίσης, έχω αναλάβει τη διεύθυνση παραγωγής σε θεατρικές παραστάσεις, για πολλές από τις οποίες υπήρξα ταυτόχρονα συγγραφέας, σκηνοθέτης και στιχουργός. Στίχοι μου, εκτός από τις παραστάσεις, έχουν συμπεριληφθεί επίσης στο δίσκο του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα «Ήρωες με καρμπόν». Αυτά είναι τα βασικά!
Βρεθήκαμε στην πρεμιέρα της παράστασης που ανεβάζετε αυτή την περίοδο στην παιδική θεατρική σκηνή του Γυάλινου Μουσικού Θεάτρου. Το έργο σας φέρει το όνομα «Ως την άκρη του ονείρου». Με αφορμή το τίτλο, θα ήθελα να μου πείτε, τι εστί όνειρο για εσάς; Μιλήστε μου για το σενάριο της θεατρικής σας παράστασης. Λίγα λόγια, ως μια πρώτη επαφή με τους δικούς μας αναγνώστες.
Για να συνδέσουμε λοιπόν το όνειρο με τους δικούς σας αναγνώστες, μιας και είστε το touristorama, να σας πω πως το όνειρο είναι ένα ταξίδι, του νου, του σώματος, της φαντασίας, του μυαλού. Ένα ταξίδι ως την άκρη των στόχων μας. Η μικρή μας ηρωίδα θέλει να φτάσει ως την άκρη του ονείρου της, να συναντήσει τον παππού της, τον οποίο δεν έχει γνωρίσει ποτέ. Έτσι λοιπόν ξεκινά ένα ταξίδι, που μοιάζει πολύ με ένα ταξίδι ζωής, θα έλεγα. Συναντά μεγάλες δυσκολίες, όμως παραμένει δυνατή και οπλισμένη με τις αρχές της οικογένειάς της, τη βαθιά της πίστη στη ζωή και το όνειρό της. Εξάλλου, τα όνειρα δεν καταργούνται ποτέ από μέσα μας... Αυτό που καλώς ή κακώς μπορούμε να κάνουμε, είναι να τα αναβάλλουμε... Και απέναντι σε αυτά τα όνειρα έχουμε πάντα τεράστια ευθύνη.
Με αυτά τα εφόδια η μικρή μας ηρωίδα ανταπεξέρχεται στις δυσκολίες και τα εμπόδια, τα φυσικά και τα ανθρώπινα, μέχρι να φτάσει στον προορισμό της. Δεν θα σας πω βέβαια πολλά, γιατί δε θέλω να χαθεί τίποτα από τη μαγεία για τους αναγνώστες σας που θα θελήσουν να γίνουν και θεατές μας. Θα πω μόνο πως αυτό το ταξίδι δεν θα ήταν ίδιο χωρίς τις μουσικές του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, με τον οποίο συμπορευόμαστε έντεκα χρόνα, τις ερμηνείες του αγαπημένου μας Βασίλη Λέκκα, που μας τιμά με την παρουσία του, το κέφι, τη ζωντάνια και τον ενθουσιασμό όλου του θιάσου και των συνεργατών!
Γιατί επιλέξατε να ασχοληθείτε με το θέατρο για παιδιά και όχι με ένα άλλο είδος θεάτρου;
Η ενασχόλησή μου με το θέατρο είναι συνολική. Δεν θα ήθελα να κάνω αυτή τη διαφοροποίηση. Ο μόνος διαχωρισμός που μπορώ να διαπιστώσω είναι το να κάνει κανείς καλό ή κακό θέατρο. Το θέατρο για παιδιά, βέβαια σου δίνει μια επιπλέον δυνατότητα να μιλήσεις με μια άλλη γλώσσα, που συχνά ως ενήλικας ξεχνάς. Να προετοιμάσεις τα παιδιά για την πραγματικότητα με ύφος παραμυθιακό, αλλά καθόλα αληθινό. Το θέατρο για παιδιά είναι ένα σπουδαίο όχημα. Δεν δημιουργώ παραμύθια μέσα σε ροζ συννεφάκια, αλλά παραμύθια αφύπνισης και συναγερμού. Στα παιδιά εκτός από το αυτονόητο και το προφανές, από την παιδικότητα και την αθωότητα δηλαδή, πρέπει να αντιλαμβανόμαστε ότι και μια επιπλέον ιδιότητα και να επενδύουμε σε αυτή. Είναι οι πολίτες και οι θεατές του αύριο και οφείλουμε να τα σεβόμαστε. Γι αυτό τους μιλάμε σε μια απλή αλλά παραμυθένια γλώσσα. Απλή γλώσσα και σύνθετα νοήματα. Αυτή είναι η αρχή του θιάσου «Αβάντι» που έχω δημιουργήσει. Η εικόνα δεν πρέπει να λειτουργεί εις βάρος ή να υποκαθιστά το λόγο και αντίστροφα, ο λόγος δε μπορεί να παραμένει γυμνός, χωρίς να κινητοποιεί το φαντασιακό κομμάτι των παιδιών. Όλες οι διαστάσεις του θεάτρου πρέπει να συνυπάρχουν ώστε να εξυπηρετούν τον κυρίαρχο στόχο που δεν είναι άλλος από την ψυχαγωγία!
Στα παιδιά, άλλωστε δεν μπορούμε να πούμε ψέματα…
Τα παιδιά δεν μπορείς να τα κοροϊδέψεις, έχουν ένα ένστικτο εντυπωσιακό. Πριν αποχωρήσουν από το θέατρο, φωνάζουν «κι άλλο»…. Γιατί γνωρίζουν πως τους λέμε αλήθεια. Όταν μια παράσταση έχει κάποια προβληματικά σημεία, η προσοχή τους διασπάται. Μιλούν με το διπλανό τους, ζητάνε να φάνε, κοιτάζουν τα κινητά τους, παίζουν με ηλεκτρονικά παιχνίδια… Δεν μπορείς να τραβήξεις και να κρατήσεις αμείωτη το ενδιαφέρον των παιδιών, εάν δεν κάνεις αληθινό θέατρο!
Μιλήστε μου για τη συνεργασία σας με τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα μιας και υπογράφει τη μουσική στη θεατρική σας παράσταση, αλλά και τη συνεργασία σας με το Βασίλη Λέκκα
Με τον Λαυρέντη τον Μαχαιρίτσα συνεργάζομαι από το 2002, έντεκα χρόνια τώρα. Όταν δημιούργησα το θίασο «Αβάντι» αισθανόμουν πια ώριμη και κατασταλαγμένη να μιλήσω για αυτό τον κόσμο με μία δική μου γλώσσα. Είχα κατασταλάξει. Έτσι σκέφτηκα, πως θέλω συνεργάτη μου στη μουσική τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα. Πήγα και τον βρήκα. Στην αρχή ήταν αρνητικός. Η επιμονή μου όμως τον έπεισε. Θυμάμαι πως του είπα «Λαυρέντη, έχω φανταστεί τους στίχους με τη μουσική σου, τους ακούω το βράδυ... και μου απάντησε «δεν μπορώ» ! Τελικά, κατάλαβε πως ήμουν πεισματάρα, είχα πίστη μέσα μου σαν την ηρωίδα του έργου και είπε το ΝΑΙ! Από τότε, είμαστε αχώριστοι. Όλα μου τα έργα έχουν τους ήχους και τις μουσικές τους. Ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας με στηρίζει όχι μόνο ως καλλιτέχνη αλλά και ως άνθρωπο και τον εκτιμώ και στα δύο επίπεδα.
Ο Βασίλης ο Λέκκας. Λοιπόν, όταν το 2005 είχα γράψει αυτό το έργο, μιας και το 2005 ανέβηκε για πρώτη φορά, σκέφτηκα πως χρειάζομαι ένα φύλακα άγγελο, επειδή είμαι ένας άνθρωπος που λειτουργώ πολύ μέσα από τα όνειρά μου. Ενστικτωδώς, λοιπόν είδα μπροστά μου το Βασίλη το Λέκκα. Πάντα τον θαύμαζα για τα ταλέντα του. Για τη φωνή του, για τον τρόπο που κινείται. Έτσι είπα πως αυτός είναι ο «φύλακας άγγελός μου». Τον είδα με φωτοστέφανο. Όπως και με τον Λαυρέντη, έτσι και με τον κ.Λέκκα του τηλεφώνησα και κάναμε ένα ραντεβού! Από την πρώτη στιγμή, καταλάβαμε πως είχε κλείσει η συνεργασία μας. Το 2005, λοιπόν, έκανε τον φύλακα άγγελο στην Αθήνα, το 2006 στην Θεσσαλονίκη και φέτος πάλι ξανά και ουσιαστικά είναι η τρίτη χρονιά που συνεργαζόμαστε. Είναι ένας άνθρωπος που δηλώνει μαθητής και στρατιώτης έχοντας πίσω του μια πολύ σημαντική καριέρα και νομίζω ότι αυτό κάνει σαφή τη σεμνότητα, το ήθος και την αξία του.
Πιστεύετε πως οι άνθρωποι, έχουμε το δικό μας φύλακα άγγελο;
Το πιστεύω και θεωρώ πως υπάρχει κάτι ανώτερο, ο «φύλακας άγγελός μου» που σε όλες τις δύσκολες στιγμές της ζωής μου, υπήρξε μπροστά μου. Όχι σε συγκεκριμένη μορφή και υπόσταση. Όταν έχεις πίστη, πάντα βρίσκεται κάτι να σε προστατέψει. Δείχνεις εμπιστοσύνη στο σύμπαν κι εκείνο βρίσκει ανθρώπους να σε προστατεύσουν και να σε στηρίξουν.. Αυτό το έργο να σας πω, πως ουσιαστικά είναι αυτοβιογραφικό. Η ηρωίδα μου είμαι εγώ. Εγώ έχω περάσει πολλές αντιξοότητες στη ζωή μου και έχω φτάσει πολλές φορές ως την άκρη του ονείρου μου.
Ποια είναι τα κριτήρια για να επιλέξει ένας γονέας μία παράσταση για παιδιά
Οι συντελεστές, βασικός παράγοντας. Για παράδειγμα ο Σαίξπηρ είναι αγαπημένος όλων. Σημασία δεν έχει ότι κάποιος ανεβάζει Σαίξπηρ, σημασία έχει πως θα ανέβει η παράσταση. Ο Σαίξπηρ είναι μια κλασσική αξία. Δεν μπορείς να ανεβάσεις Σαίξπηρ, έχοντας άσχημα σκηνικά, κουστούμια, κακές ερμηνείες. Θα πρέπει λοιπόν, οι γονείς πριν πάνε τα παιδιά τους να παρακολουθήσουν μία παράσταση να ενημερώνονται πάρα πολύ. Δεν έχει σημασία αν οι συντελεστές είναι ονόματα γνωστά. Μπορεί η παράσταση να απαρτίζεται από πολύ νέα ταλαντούχα παιδιά, που όμως να έχουν δημιουργήσει με το ταλέντο τους αυτό μία ποιοτική αξιόλογη. Πιστεύω πως οι γονείς, θα πρέπει να βλέπουν τις παραστάσεις, πριν τις δουν τα παιδιά τους! Αν ανακαλύψουν έναν θίασο, κάποιους συντελεστές, έναν συγγραφέα που τους αρέσει μπορούν να τον παρακολουθούν και από τα μέσα αλλά και βλέποντας την πορεία της εξέλιξής του. Επίσης, ως κριτήριο είναι η θεματολογία, ο χώρος και φυσικά η ενημέρωση. Από τον επόμενο μήνα, πιστεύω πως θα υπάρχει καταιγισμός παραστάσεων γιατί τo θέατρο για παιδιά γίνεται στόχος εύκολου κέρδους... Και αυτή την ευκολία πρέπει να αναγνωρίσουμε και να αποστραφούμε.
Επιλέγεται τα ταξίδια της ψυχής ή τα ταξίδια του μυαλού;
Όλα τα ταξίδια μου αρέσουν. Και του σώματος, επίσης. Να ταξιδεύω σε άλλους τόπους, να γνωρίζω νέους ανθρώπους, κουλτούρες, μνημεία, να μυρίζω τον αέρα μιας άλλης χώρας. Όλα τα ταξίδια μου αρέσουν.
Τελευταία μου ερώτηση. Αν σας ζητούσα να μου περιγράψετε την έννοια καλλιτέχνης, με τρείς λέξεις. Ποιες θα ήταν αυτές;
Γενναίος, γενναιόδωρος, ευφάνταστος. Αρκεί να είναι έντιμος με τον εαυτό του και το κοινό του. Αυτά τα χαρακτηριστικά, θα ήθελα να του δώσω εγώ. Έτσι θα ήθελα να είναι. Έτσι τον ονειρεύομαι.
Σας ευχαριστώ!
tickets στο
http://www.touristorama.com/theatre-os-tin-akri-tou-ouranou-04347