Αρχικά ονομαζόταν από τους ναυτικούς
νησάκι του Αγίου Θεοδώρου. Κατά την πρώτη Ενετική κυριαρχία (1389 – 1540) και συγκεκριμένα το 1473, οι Ενετοί το οχύρωσαν με πύργο, όπου τοποθέτησαν πυροβόλα. Από τότε ονομάστηκε
Καστέλλι ή μπούρτζι και αργότερα Πασσάζ – πέρασμα. Οχυρωματικά έργα έγιναν κατά την δεύτερη ενετική κυριαρχία (πύργος με περίβολο και προμαχώνα).
Ο Μοροζινης το κυρίευσε και πάλι το 1686 και κατάσφαξε τη φρουρά των τούρκων. Από το μπούρτζι έως τον απέναντι λιμενοβραχίονα απλωνόταν τη νύχτα μια αλυσίδα που έκλεινε το λιμάνι. Εξαιτίας αυτού
ονομαζόταν το Ανάπλι Πόρτο Κατένα, λιμάνι της αλυσίδας, στα χρόνια της γαληνοτάτης δημοκρατίας. Στα χρόνια της επαναστάσεως ονομαζόταν Καστέλλι ή
θαλασσόπυργος. Η πρώτη απόπειρα για την καταληψή του, με σχέδιο του Γάλλου φιλέλληνος Βουτιέ, απέτυχε . το Μπούρτζι παραδόθηκε στους Έλληνες στις 18 Ιουνίου του 1822 κατά τη δεινή πολιορκία της πόλεως. Από τότε διαδραμάτισε σπουδαίο πόλο στην πολιορκία του Ναυπλίου, επειδή με τα πυροβόλα του οι Έλληνες χτυπούσαν τα φρούρια του Ίτς –Καλέ και του Παλαμηδιού. Στο Μπούρτζι κατέφυγε για λίγο η κυβέρνηση το 1826 κατά την εμφύλια σύγκρουση. Ως φρούριο το Μπούρτζι έχρησιμοποιόταν έως το 1865.
Έπειτα έγινε
τόπος διαμονής των δημίων της καρμανιόλας, που είχε στηθεί στο Αλωνάκι του Παλαμηδιού. Ο πρώτος δήμιος ήρθε από τη Μασσαλία, όπου κατασκευάστηκε η καρμανιόλα, λόγω όμως της έντονης αντιπάθειας των πολιτών αναγκάστηκε να φύγει. Ο Ανδρέας Καρκαβίτσας, σε ένα ωραίο αφήγημα του 1892 μας περιγράφει ζωντανά το Μπούρτζι σαν τη
«χιλιόκαλλη σπηλιά», που έκρυβε τους τρεις δράκους τους τρεις δήμιούς,
τον Σοφρά, τον Αμυραδάκη και τον Μπεκιάρη. Ο συγγραφέας της «Λυγερής», που υπηρέτησε ως στρατιωτικός γιατρός στο Ανάπλι, μας περιγράφει τις συνήθειες των δημίων. Ο Αργείτης Μπεκιάρης, έπαιρνε μισθό 300 δραχμές το μήνα και 100 επιπλέον για κάθε καρατόμηση. Από τους τελευταίους δήμιους μνημονεύεται ο Μεσσήνιος Αθανάσιος Αλεβιζόπουλος που το κοινό τον ανάγκασε να βγάλει τη φουστανέλα του και να ντυθεί φράγκικα. Ήταν φιλόμουσος και λιγότερο μισητός στους Ναυπλιώτες.
Από το 1930 ο χώρος στο Μπούρτζι διασκευάστηκε σε
ξενοδοχείο, που λειτουργούσε έως το 1970.
Σήμερα ο χώρος είναι επισκέψιμος με βαρκάκι από το λιμάνι του Ναυπλίου. Τα καλοκαίρια οργανώνονται μουσικές βραδιές με Έλληνες και ξένους ερμηνευτές.