Το όραμα του Μαύρου Καβαλάρη

Εμπνευστής της Λίμνης Πλαστήρα ήταν ο Νικόλαος Πλαστήρας, ο περίφημος Μαύρος Καβαλάρης, του οποίου η ιδέα άρχισε να υλοποιείται μετά το θάνατό του, με την κατασκευή του φράγματος, στο τέλος της δεκαετίας του ’50. Στη θέση της σημερινής λίμνης υπήρχε από την αρχαιότητα ο ποταμός Ταυρωπός, που στα νότια συναντούσε τον Αχελώο. Η ευρύτερη περιοχή ονομαζόταν Νεβρόπολη, δηλαδή «η πόλη με τα ελάφια». Περίπου το 1928 ο Στρατηγός Νικόλαος Πλαστήρας συνέλαβε την ιδέα για την κατασκευή ενός φράγματος, που θα έδινε λύση στο πρόβλημα της άρδευσης του θεσσαλικού κάμπου, της ύδρευσης της Καρδίτσας και άλλων κοινοτήτων, αλλά και την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος, με την εκμετάλλευση της δύναμης του νερού. Βέβαια η ιδέα του άργησε πολύ να υλοποιηθεί, καθώς τα επόμενα χρόνια η Ελλάδα πέρασε από πολλά δεινά, πόλεμο, Κατοχή και Εμφύλιο.Στα χρόνια της Κατοχής, η περιοχή γνώρισε στιγμές δόξας και ηρωισμού από τους κατοίκους των γύρω χωριών, που δεν υποτάχθηκαν ποτέ στους Τούρκους, σήκωσαν το ανάστημά τους και έδωσαν ακόμα και τη ζωή τους για να αντισταθούν στους εισβολείς. Εκεί λειτούργησε και το συμμαχικό αεροδρόμιο, χωρίς οι Γερμανοί να καταλάβουν το παραμικρό. Οι κάτοικοι αναλάμβαναν να καμουφλάρουν την ημέρα το διάδρομο προσγείωσης με δέντρα και τη νύχτα τον άνοιγαν και άναβαν φωτιές, προκειμένου να τον δουν οι πιλότοι.Το όραμα, λοιπόν, του Νικολάου Πλαστήρα, άρχισε να ωριμάζει τη δεκαετία του ’50, οπότε και γαλλικές εταιρείες ανέλαβαν την πραγματοποίησή του. Η κατασκευή του φράγματος ολοκληρώθηκε το 1960 και στη συνέχεια οι παραπόταμοι του Ταυρωπού, η βροχή και τα χιόνια, τα οποία έλιωναν, άρχισαν να γεμίζουν το φράγμα με νερό. Έτσι, δημιουργήθηκε η Λίμνη Ταυρωπού, που αργότερα μετονομάστηκε σε Λίμνη Πλαστήρα, χάρη στον εμπνευστή της. Οι εικόνες τις οποίες αντικρίζει κάποιος φθάνοντας εκεί, είναι πραγματικά μαγευτικές. Έλατα, βελανιδιές και καστανιές κατεβαίνουν ως τις όχθες ενώ το πράσινο των βοσκότοπων δένει αρμονικά με τα γαλάζια νερά της λίμνης. Έχει μήκος 14 τετραγωνικά χιλιόμετρα, μέγιστο πλάτος 4 τετραγωνικά χιλιόμετρα και μέγιστο βάθος 60 μέτρα. Με ειδικό αγωγό το νερό της λίμνης μεταφέρεται από το υψόμετρο των 700 μέτρων χαμηλά προς τον κάμπο, δίνοντας κίνηση στο ηλεκτρικό εργοστάσιο της ΔΕΗ. Στη συνέχεια αρδεύουν τον κάμπο και υδρεύουν την πόλη της Καρδίτσας, καθώς επίσης και 38 οικισμούς του Νομού.