Η ιστορία της Λευκής Πέτρας

Το όνομα Λευκάδα σημαίνει «λευκή πέτρα» και προέκυψε από τα λευκά και άγρια βράχια του πανέμορφου νησιού, από τα οποία, σύμφωνα με την μυθολογία, η Σαπφώ έδωσε τέλος στη ζωή της από έρωτα. Τα ανθρώπινα ίχνη στη Λευκάδα ξεκινούν από την παλαιολιθική εποχή. Ο διάσημος Γερμανός αρχαιολόγος Γουλιέλμος Νταίρπφελντ, συνεργάτης του διαπρεπούς Ερρίκου Σλήμαν στην ανασκαφή της Τροίας, πραγματοποίησε εκτεταμένες αρχαιολογικές έρευνες στο Νυδρί και έφερε στο φως σημαντικά ευρήματα από την εποχή του Χαλκού ενώ διατύπωσε τη θεωρία, ότι η Λευκάδα ταυτίζεται με την ομηρική Ιθάκη.

Η αρχαία Νήρικος του 7ου αιώνα π. Χ., ήταν η πρώτη πρωτεύουσα του νησιού. Περιστοιχιζόταν από μεγάλο τείχος, του οποίου ένα μικρό τμήμα σώζεται και σήμερα. Η Λευκάδα, από τη στιγμή που έγινε αποικία των Κορινθίων ως τη Ρωμαϊκή κατάκτηση, είναι συνδεδεμένη με την πόλη της Κορίνθου, την οποία ακολούθησε σε όλα τα σημαντικά γεγονότα της εποχής, τη ναυμαχία της Σαλαμίνας, τη μάχη των Πλαταιών, τον Πελοποννησιακό Πόλεμο και την εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου.Το 1204 το νησί ενσωματώθηκε στο Δεσποτάτο της Ηπείρου, αλλά το 1294 πέρασε στα χέρια των Φράγκων. Το 1479 τη Λευκάδα κατακτούν οι Οθωμανοί, από το 1502 μέχρι το 1503 γνωρίζει την Ενετική κυριαρχία και στη συνέχεια ξαναπερνά στα χέρια των Τούρκων, για μία παρατεταμένη περίοδο, που τελειώνει το 1684.Το έτος αυτό επανέρχονται οι Ενετοί. Η πρωτεύουσα μεταφέρεται έξω από το Κάστρο στη σημερινή της θέση, οι Λευκαδίτες χάνουν τον έλεγχο του λιμανιού και το εμπόριο περνά στα χέρια των Ενετών.

Η ενετοκρατία είναι μία ιδιαίτερα δύσκολη περίοδος για τους Λευκαδίτες, οι οποίοι αποκομμένοι από την υπόλοιπη Ελλάδα και με τους Ενετούς να μην ενδιαφέρονται να αναπτύξουν ένα κοινωνικό και πολιτιστικό υπόβαθρο, όπως έκαναν στη Ζάκυνθο και στην Κέρκυρα, δυσκολεύτηκαν να οργανώσουν την ζωή τους. Ωστόσο, στα χρόνια αυτά, οι Ενετοί εκσυγχρόνισαν τη δημόσια ζωή, ιδρύοντας δικαστήρια και βάζοντας τις βάσεις για την οργάνωση των διοικητικών υπηρεσιών.

Το 1807 η Λευκάδα καταλαμβάνεται από τους Γάλλους, για να περάσει τελικά στα χέρια των Άγγλων το 1810. Η ένωση της Λευκάδας, όπως και των Επτανήσων στο σύνολό τους με την υπόλοιπη Ελλάδα έγινε το 1864, όταν ανέβηκε στο θρόνο ο Γεώργιος ο Α.