10-09-2014 15:34

Μιλήστε μου για την ιστορία του μαγαζιού
 
Η ιστορία ξεκινά από το 1922. Ο παππούς μου μαζί με έναν φίλο του, νοίκιασαν το χώρο αυτό. Στην αρχή είχε τη μορφή μπακαλοταβέρνας. Λειτουργούσε ως μπακάλικο αλλά και ως ταβέρνα. Ως ταβέρνα, λειτουργούσε κυρίως την Παρασκευή και το Σάββατο! Οι πελάτες σχολούσαν από τις δουλειές τους και πριν πάνε στα σπίτια τους περνούσαν από το μαγαζί μας. Τι φαγητό προσφέραμε; Το κατάστημα πρόσφερε κονσέρβες, αυγά, μπακαλιάρο παστό αλλά και σαλάτα. Αν κάποια παρέα ήθελε να έρθει εκ των προτέρων, επικοινωνούσε μαζί με τον παππού μου, με τους ιδιοκτήτες ουσιαστικά του μαγαζιού. Έτσι ετοίμαζαν για αυτούς, κότα, κουνέλι, κεφτεδάκια, ντοματοκεφτέδες, οποιαδήποτε γεύση αλλά και πιάτο, μπορούσε να ετοιμαστεί εκείνη τη στιγμή. Ουσιαστικά, δεν υπήρχε καμία ιδιαίτερη προετοιμασία, από κανέναν! Ο παππούς δούλευε και στα ορυχεία. Η γιαγιά τον βοηθούσε πολύ. Την Παρασκευή όμως και το Σάββατο, η παρουσία του παππού ήταν δυνατή και αισθητή στο μαγαζί! Να σας πω, πως, όσοι πελάτες έρχονταν την Παρασκευή, έφευγαν από το μαγαζί την Δευτέρα το πρωί, με αποτέλεσμα να τους αναζητούν οι γυναίκες τους! Έρχονταν εδώ με την δικαιολογία, να αγοράσουν ψωμί για το σπίτι και το ψωμί δεν το πήγαιναν ποτέ στο σπίτι. Παρέμεναν στο μαγαζί του παππού. Και η ιστορία του μαγαζιού, συνεχίστηκε στην εποχή της κατοχής. Οι Ιταλοί και οι Γερμανοί δεν άφησαν τίποτα στα ράφια. Ο πατέρας μου την περίοδο εκείνη ήταν 12- 13 χρονών. Δύσκολες καταστάσεις. Παρ’ όλα αυτά, το μαγαζί επιβίωσε. Το 1948, το μαγαζί ήρθε στα χέρια του πατέρα μου! Βέβαια, το μαγαζί δεν πρόσφερε στον πατέρα μου τα χρήματα για να επιβιώσει, με αποτέλεσμα να κάνει και άλλες δουλειές. Η μαμά και εμείς, εδώ! Σε αυτό το μαγαζί. Εδώ γράφαμε, εδώ διαβάζαμε! Είχαμε και το πρώτο τηλέφωνο, με αποτέλεσμα να περνά σε καθημερινή βάση όλη γειτονιά από το μαγαζί, προκειμένου να μιλάει στο τηλέφωνο. Έμοιαζε το σκηνικό, παρμένο από Ελληνική ταινία. Στην δεκαετία, όμως του 60, ξεκινά σιγά- σιγά και ο τουρισμός στο νησί! Συγκεκριμένα, το 1966, για να είμαι σαφής. Την περίοδο εκείνη, καταφθάνει στο νησί, ένας Ολλανδός, ο οποίος άρχιζε να αγοράζει σπίτια, τζάμπα! Αγόρασε, λοιπόν 4 με 5 σπίτια, τα οποία άρχιζε να τα νοικιάζει. Η μητέρα μου, του τα καθάριζε και ήταν και στην υποδοχή! Προσπαθούσε η μάνα μου, να βγάλει κάποια χρήματα! Έπειτα, έρχεται και ένας Ελβετός, ο οποίος αγόρασε 12 σπίτια, με 40.000 και έκανε το πρώτο village!Tα αναλαμβάνει και αυτά η μητέρα μου! Όταν ήρθε ο Ολλανδός, η μητέρα μου θέλησε να του πουλήσει το πατρικό της. Ο Ολλανδός βλέποντας, το πόσο αγωνιζόταν η μητέρα μου και ο πατέρας μου, της είπε να μην πουλήσει το σπίτι σε κανέναν. Αντίθετα να διαμόρφωνε ένα χώρο για να κοιμόμαστε εμείς και τα υπόλοιπα να τα νοίκιαζε με κόσμο που θα της έστελνε εκείνος. Έτσι ουσιαστικά ξεκινήσαμε. Σε ένα χώρο μέναμε εμείς και τα υπόλοιπα τα νοίκιαζε! Άρχισαν σιγά- σιγά, να έρχονται οι ξένοι και έτσι ξεκίνησε το μαγαζί αλλά κα η οικογένεια σιγά- σιγά να παίρνει ζωή. Το μαγαζί, βέβαια η μάνα μου το στήριζε πολύ με την προσωπικότητά της. Μία απίστευτη προσωπικότητα! Έρχονταν όλοι, για να δουν την Αργυρούλα! Έχουμε πελάτες που είχαν έρθει για πρώτη φορά, όταν ήταν παιδιά και τώρα είναι μεγάλοι. Μιλάμε και μας εξιστορούν αναμνήσεις και εικόνες που είχαν τότε για το μαγαζί. Επιστρέφουν να μας βρουν! Πελάτες 40 χρόνια!

2. Αγαπημένα λόγια πελατών σας
 
«Το μαγαζί σας, δεν έχει αλλάξει! Προσπάθησα να μην εισβάλει πολύ στον τουριστικό κλοιό. Αυτό προσπάθησα! Να μην αλλοιώσω την εικόνα του! Αυτό ήθελα και το κατάφερα! Να μην αλλάξω τη μορφή του. Να προσθέσω μεν, καινούρια πράγματα αλλά πολύ μετρημένα, που να μην αλλοιώνουν τον χώρο. Βέβαια, κάτι που δεν έχει αλλάξει με τίποτα… Είναι το χαμόγελο και η καλή φιλοξενία.
3. Κάτι που σας έχει πει, ένας πελάτης και σας έχει μείνει;
 
Ήρθε κάποιος και μου είπε «Αυτός είναι ο θησαυρός της Σαντορίνης και να μην τον αλλάξεις». Να σας πω, πως τότε δεν υπήρχαν πολλά μαγαζιά, όποιος ερχόταν, ερχόταν εδώ. Δεν υπήρχαν πολλά εστιατόρια και όλοι περνούσαν από εδώ. Καλλιτέχνες….
 
Μιλήστε μας για τα έργα που εκτίθενται στο μαγαζί.. 
 
Από μικρός έπιανε το χέρι μου… Δεν είχα δώσει προσοχή. Από το 1984- 1985 ξεκίνησα και ήθελα να γεμίσω το χειμώνα μου! Δεν ήθελα να κάθομαι, αλλά ήθελα να κάνω και κάτι δημιουργικό! Είχα λοιπόν, μία φίλη, που έκανε ξυλόγλυπτα. Εγώ είχα μία αγάπη για το ξύλο και τη θάλασσα. Αποτέλεσμα αυτών; Πήγα μαζί της, δύο μέρες στην Αθήνα, μου έδωσε τα υλικά που χρησιμοποιούσε, δύο, τρία πραγματάκια. Εγώ, επειδή έχω μία έφεση, πιάνουν και τα χέρια μου, επέστρεψα στο νησί και ξεκίνησα να σκαλίζω μορφές, να ζωγραφίζω. Έτσι, ξεκίνησε μία πολύ καλή καλλιτεχνική πορεία. Κάνω μία έκθεση το 1990. Δουλεύω το Χειμώνα, με μεγάλη επιτυχία. Ξανακάνω, μία έκθεση ακόμα το 1998 στο Κολωνάκι, στην Αθήνα, που πουλήθηκαν, όλα σχεδόν τα έργα μου! Το 2000 στην Σαντορίνη. Αυτή η τεχνική, άρεσε πολύ στον κόσμο. Εγώ, ως άνθρωπος, όμως δεν ηρεμώ. Θέλω να ανακαλύπτω συνέχεια νέα πράγματα. Η ιστορία με τα ξυλόγλυπτα, πήγε πολύ καλά. Σκεφτείτε πως μου κάνουν παζάρια, να τα αγοράσουν!
 
Μπορεί κάποιος να αγοράσει κάτι;
 
Όχι!!! Αν ήθελα, θα τα είχα πουλήσει όλα!
Να σας πω, πως το 2000, είχα πάει ένα ταξίδι στο Παρίσι. Επισκέφτηκα το Ναυτικό Μουσείο. Βγήκα, έξω από το Μουσείο μετά από δυόμιση ώρες. Μου άρεσε πολύ. Γυρίζω πίσω, τα παρατάω όλα! Αρχίζω και ψάχνομαι. Βρίσκω στο ίντερνετ μοντέλα, κλίμακες από παλιά πλοία και ξεκινάω και κατασκευάζω, ξύλινα σκαριά για δύο χρόνια. Έχω δώσει και στο Ναυτικό Μουσείο της Οίας. Μου άρεσε πάρα πολύ! Κοιμόμουν και έλεγα πότε θα έρθει η στιγμή, να πάω να δουλέψω. Έρωτας. Αν αισθανθείς κάτι τέτοιο, τότε μιλάς για έρωτα! Έπειτα, ένας φίλος μου αρχιτέκτονας, μου ζήτησε να του φτιάξω μία μακέτα. Δεν ήξερα να φτιάχνω, μακέτες! Δέχτηκα να του την κάνω. Έψαξα, έμαθα την έφτιαξα. Την είδε και ενθουσιάστηκε. Για δύο χρόνια, έκανε μακέτα! Για 4 χρόνια, ασχολούμαι με το μεράκι μου. Οικονομικά, δεν εξαρτιόμουν από αυτή τη δουλειά. Το έκανα για εμένα! Έπειτα για 2- 3 χρόνια, έψαξα νέες τεχνικές, έκανα διάφορα πράγματα. Το 2012, λοιπόν, πραγματοποιώ μία έκθεση, που δεν είχε σχέση με όσα είχα κάνει μέχρι σήμερα. Ζωγραφική με υλικά ακουαρέλας αλλά τεχνική δική μου! Μένουν όλοι άναυδοι! Την μέρα των εγκαινίων από τα 25 έργα πουλήθηκαν τα 17! Δεν έχει ξανασυμβεί κάτι τέτοιο. Όσο δυνατός κι αν αισθάνεσαι, έχεις πάντα ανάγκη την αποδοχή και την αγάπη του κόσμου! 
 

Πήλιο. Ή αλλιώς πώς να περάσετε ένα τριήμερο με δυνατές συγκινήσεις.

Πήλιο η περιοχή των μυθολογικών Κενταύρων αλλά και των δύο θαλασσών αφού στη νότια εσχατιά της συναντώνται το Αιγαίο και ο Παγασητικός κόλπος.Το Πήλιο με τις εμβληματικές...

Το Σεπτέμβριο η 1η Έκθεση Εναλλακτικού Τουρισμού

Με μεγάλη επιτυχία και προσέλευση εκπροσώπων τύπου, ΜΜΕ, blogs, και φορέων, πραγματοποιήθηκε η Επίσημη Συνέντευξη για την παρουσίαση της 1ης Διεθνής Έκθεσης Θεματικού...

Τα 3 καλύτερα εστιατόρια για ψάρι στη Μήλο!

Μπορεί να την επιλέξατε ως προορισμό για τις διακοπές σας και να σκέφτεστε ήδη τις διάσημες παραλίες της, αλλά η Μήλος είναι ένα μέρος που καλύπτει πλήρως τις ανάγκες...

Η Σαντορίνη έχει ένα μυστικό. Αλλά ας μην μείνει Μεταξύ μας...

Άνοιξε το 2004 και πολύ γρήγορα έγινε ένα από τα αγαπημένα στέκια των ντόπιων αλλά και των επισκεπτών της Σαντορίνης. Ο ψηλός Κρητικός ιδιοκτήτης του Μεταξύ μας, έγινε...

Ο βασιλιάς του flamenco Joaquin Cortes επιστρέφει στην Αθήνα!

Μάγος του φλαμένκο, sex symbol, μοντέλο του Αρμάνι, περιπλανώμενος Ρομά που υπερασπίζεται τη φυλή του ή ένας υπέροχος χορογράφος; Ο Χοακίν είναι όλα αυτά μαζί. Ένας καλλιτέχνης...

Ακταίον - Γράφοντας γαστρονομική ιστορία στην Σαντορίνη από το 1922

Στη Σαντορίνη των αρχών του 20ου αιώνα, των αμπελιών, των ορυχείων και της ακατέργαστης ομορφιάς… Γυρνώντας το χρόνο 96 χρόνια πίσω στη Σαντορίνη του 1922 ο Λευτέρης Ρούσσος...

Αέρα στα πανιά μας...

Ο κ. Γιάννης Μπάρκας από το Barca Sailing στη Σαντορίνη μας μιλά για το γρηγορότερο ιστιοπλοϊκό της Σαντορίνης και για...

Ασημίνα Καλογιάννη - ιδιοκτήτρια της Πανσιόν Άννα στο Πατητήρι Αλοννήσου.

Τη σημασία και την τεράστια προσοχή που δίνει στην καθαριότητα τόσο των δωματίων, όσο και του συγκροτήματος «ΠΑΝΣΙΟΝ...

Μανώλης Καραμήτσος ιδιοκτήτης εστιατορίου Ναυάγιο στη Μήλο.

Στην αρχή και εμένα με ξένιζε το γεγονός ότι θα φεύγαμε από την εντελώς ελληνική κουζίνα και τα γνωστά θαλασσινά...

Άλκης Σουμπούλης, ιδιοκτήτης εστιατορίου Molos στη Μήλος

Άλκης Σουμπούλης, ιδιοκτήτης εστιατορίου Molos στη Μήλος.

Η ανάπλαση της Αθηναϊκής Ριβιέρα