Ομορφιές κρυμμένες, σε απόσταση αναπνοής από το Κέντρο της Αθήνας. Μισή ώρα είναι αρκετή για να ανακαλύψετε το Κάλλος αλλά και την ποιοτική αισθητική της φυσικής εικόνας που αντικρίζει κανείς αν επισκεφτεί το « Άλσος Φιλαδέλφειας».
Παρευρεθήκαμε κι εμείς εκεί, θέλοντας να θαυμάσουμε από κοντά την μαγεία του τοπίου! Δώδεκα η ώρα το μεσημέρι, το Άλσος γεμάτο παιδιά που αναζητούσαν ένα τεράστιο χώρο για να παίξουν. Το Άλσος ενδείκνυται! Κούνιες- παιδικές χαρές και ένας ολοκάθαρος χώρος. «Στο Άλσος εργάζονται 12 μόνιμοι εργάτες, οι οποίοι ασχολούνται με το κλάδεμα, την συντήρηση αλλά και την φύλαξη του Άλσους» όπως μας ανέφερε η Αντιδήμαρχος Περιβάλλοντος και Πρασίνου κ. Μαρία Χατζιδάκη. Και αυτή είναι η πραγματικότητα. Ένας χώρος καθαρός, γαλήνιος, προσεγμένος. Περπατώντας το Άλσος, παρατηρήσαμε ότι το πάρκο δεν τον χαίρονταν μόνο παιδιά, αλλά και άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας, οι οποίοι κρατώντας το χέρι ο ένας του άλλου απολάμβαναν το Κάλλος και την ηρεμία του χώρου! Ένας επίγειος παράδεισος. Ένας χώρος γεμάτος πράσινο και δέντρα. «Το Άλσος είναι ένας από τους πνεύμονες της Αττικής, είναι ένας χώρος αναψυχής για όλο τον κόσμο. Τα τελευταία χρόνια που είμαστε στην διοίκηση, προσπαθούμε να το κρατήσουμε σε καλά επίπεδα, αν και οι οικονομικές δυσκολίες είναι τεράστιες και το κόστος συντήρησης του ξεπερνά τα 150.000 το χρόνο» μας ανέφερε χαρακτηριστικά η δήμαρχος Χαλκηδόνας κ. Ευτυχία Γαϊτανά-Αποστολάκη.
Οι προσπάθειες του Δήμου για συντήρηση και καθαριότητα εμφανέστατες. Τα λόγια ελάχιστα! Η Λαϊκή ρήση, Μία εικόνα χίλιες λέξεις, σε αυτή την διαδρομή αλλά και στην συγκεκριμένη περιγραφή αποκτά αξία. Στην διάρκεια του περιπάτου μας, μείναμε έκπληκτοι αντικρίζοντας μία τεράστια λίμνη, που αυτή την περίοδο είναι άδεια λόγο καθαριότητας του χώρου. «Μέσα στο Άλσος υπάρχει και μία λίμνη, η οποία το Καλοκαίρι είναι πάντα γεμάτη και αποτελεί σημαντικό αρωγό πυρασφάλειας. Συγκεκριμένα, σε περίπτωση πυρκαγιάς μέσα στο Άλσος παίρνουμε νερό από αυτή. Την περίοδο αυτή είναι άδεια για λόγους καθαριότητας» όπως χαρακτηριστικά ανέφερε η Αντιδήμαρχος Περιβάλλοντος και Πρασίνου.
Προχωρώντας την έρευνα και το ρεπορτάζ μας, πληροφορηθήκαμε πως τους Καλοκαιρινούς μήνες, η λίμνη γεμάτη νερό αποτελεί τόπο συνάντησης νέων και όχι μόνο. Εδώ οι κάτοικοι της Φιλαδέλφειας κρατώντας ένα καφέ στο χέρι, κάθονται μέχρι τις πρώτες πρωινές- ώρες. Η λίμνη και το τοπίο αποτελεί πόλο έλξης των κατοίκων που θέλουν να ξεφύγουν από την ρουτίνα της καθημερινότητας. Ο περίπατος στο Άλσος αποτελεί καθημερινή τους συνήθεια, ένας έρωτας που συνεχίζεται κατά την διάρκεια των χρόνων.
Ο χώρος του πρώην ζωολογικού κήπου έχει αντικατασταθεί! Χώρος φύλαξης των αδέσποτων. Εδώ ζωάκια, κυρίως σκυλάκια, βρίσκουν θαλπωρή και την αγάπη που πραγματικά τους λείπει. Ανεβήκαμε σε ένα πεζούλι, θέλοντας να αντικρύσουμε το καλά κρυμμένο αυτό θησαυρό. Μείναμε έκπληκτοι! Ένας ολοκάθαρος χώρος, που φιλοξενούσε ζωάκια ταλαιπωρημένα! Μάλιστα κάποια, αντικρίζοντας μας, μας πλησίασαν δηλώνοντας την δική τους παρουσία μέσα στον χώρο! Ο περίπατος συνεχίστηκε και εμείς δεν χάσαμε ούτε ένα δευτερόλεπτο που να μην απολαύσουμε και να μην αναπνεύσουμε το καθαρό περιβάλλον! Ένας χώρος τεράστιος, ένα δάσος έτοιμο να δεχτεί τον καθένα από εμάς, που αναζητά λίγες ώρες απόλυτης ησυχίας.
Σε μικρή απόσταση, υπάρχει ένας θερινός κινηματογράφος. Από τους λίγους και ίσως μοναδικούς Θερινούς κινηματογράφους που υπάρχουν ακόμα στην Αθήνα. Και όπως όλα δείχνουν η ιστορία του θα συνεχιστεί αφού από τα χέρια του πατέρα θα περάσει στα χέρια του γιου, ανεξαρτήτου κόστους και εξόδων. Άλλωστε τα όμορφα πράγματα και οι αξίες δεν υπολογίζονται και δεν κοστολογούνται σε ευρώ!
Ακριβώς δίπλα στο Άλσος από την εξωτερική μεριά, λειτουργεί και το Μουσείο Μικρασιατικού Ελληνισμού "Φιλιώ Χαϊδεμένου" το οποίο Περιλαμβάνει κειμήλια από τη Μικρά Ασία (λάβαρα, στολές, λευκά είδη, βιβλία, έγγραφα, χρηστικά αντικείμενα, κ.λπ.) που δώρισαν Μικρασιάτες, τόσο του Δήμου, όσο και από άλλα σημεία της Ελλάδας και του κόσμου.
Η περισυλλογή των κειμηλίων άρχισε το 1991 με τη φροντίδα της μικρασιάτισσας Φιλιώς Χαϊδεμένου, που παρότι ξεκίνησε την προσπάθεια σε προχωρημένη ηλικία, αφού είχε ξεπεράσει τα 90 της χρόνια, δούλεψε ακούραστα για να δει την ιδέα της να πραγματοποιείται. Έφτασε μάλιστα στο σημείο να ταξιδέψει στα Βουρλά της Μικράς Ασίας, τη γενέτειρά της, για να φέρει χώμα και σκόνη από την Αναξαγόρειο Σχολή με σκοπό να τα εκθέσει στο μουσείο. Εκτός από αυτό το ταξίδι, η γιαγιά Φιλιώ όργωσε την Ελλάδα για να ενημερώσει τους απανταχού Μικρασιάτες για το μουσείο. Η ανταπόκριση υπήρξε συγκλονιστική, αφού Έλληνες από κάθε γωνιά της Γης επικοινώνησαν μαζί της και προσέφεραν προσωπικά αντικείμενα για να εκτεθούν στο μουσείο.
Σημαντικές αλλαγές προκαλούν την έκπληξη κάθε επισκέπτη. Μία από αυτές είναι και η αντικατάσταση του παλιού τσιπουράδικου από τα 2 Καπή της περιοχής. Σύμφωνα με την Δήμαρχο «Εδώ, οι άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας πραγματοποιούν Χριστουγεννιάτικες αλλά και Αποκριάτικες εκδηλώσεις αλλά και χαίρονται την ομορφιά του χώρου, ηρεμούν και διασκεδάζουν».
Όπως και να έχει, ξέρουμε καλά πως αυτές οι διαδρομές στην φύση δεν έχουν αρχή και τέλος! Όμως μας αφήνουν πάντα μία γλυκιά ανάμνηση, γνωρίζοντας μάλιστα πως πίσω από αυτή την τελειότητα του απαράμιλλου Κάλλους βρίσκονται άνθρωποι που με τα ελάχιστα μέσα που τους δίνονται κρατούν δυνατές τις ομορφιές αυτές τις χώρας! Ίσως και να είναι οι άνθρωποι που πραγματικά χρειαζόμαστε….