Πολυτελή καταλύματα στην απομονωμένη επαρχία Γιουνάν της Κίνας
11-06-2012 16:03
Η επαρχία Γιουνάν της Κίνας είναι από τις πιο απομονωμένες και ανέγγιχτες από τον άνθρωπο περιοχές. Κοντά στα σύνορα με το Θιβέτ και τη Μπούρμα, η επαρχία Γιουνάν βρίσκεται κρυμμένη ανάμεσα σε ιερά βουνά, Θιβετιανά Μοναστήρια που μοιάζουν να αιωρούνται στα σύννεφα και παρθένα φύση με πλούσια και σπάνια βιοποικιλότητα. Η Κινεζική Κυβέρνηση το 2001 σε μια κίνηση προσέλκυσης τουριστών στην άγνωστη περιοχή του Ζονγκντιάν, της έδωσε το όνομα της μυθικής Σανγκρι-Λα. Έτσι η μυθιστορηματική πόλη του Τζέιμς Χίλτον από το βιβλίο του «Χαμένος Ορίζοντας» παίρνει σάρκα και οστά και μια θέση στο χάρτη των εναλλακτικών τουριστικών προορισμών.
Στην προσπάθεια τουριστικής ανάπτυξης στην περιοχή, συμβάλλουν σημαντικά μια σειρά από νέα καταλύματα με σύγχρονες ανέσεις και κυρίως με θέα στα πιο ατμοσφαιρικά μέρη της περιοχής. Ένα από τα ξενοδοχεία αυτά βρίσκεται στο Σόνγκτσαμ σε υψόμετρο 3.300 μέτρων με την καταπληκτική θέα σε ένα από τα σημαντικότερα Θιβετιανά Μοναστήρια, στο Μοναστήρι Σονγκζανγκλίνγκ. Άλλωστε η επαρχία Γιουνάν ήταν μέρος του Θιβέτ και μετονομάστηκε από την Κινεζική Κυβέρνηση το 1951 όταν άλλαξε τα σύνορά της με το γειτονικό Θιβέτ.
Ο τόπος αυτός μοιάζει τόσο μακρινός από το σύγχρονο τρόπο ζωής στις μεγάλες πόλεις. Εδώ ο χρόνος μοιάζει να έχει σταματήσει. Στην περιοχή κατοικούν περίπου 25 εθνοτικές ομάδες μειονοτήτων μεταξύ αυτών και οι Νάξι, οι Γι, οι Θιβετιανοί. Όλοι με ιδιαίτερες παραδόσεις, κουλτούρα και γλωσσικά ιδιώματα τα οποία τείνουν να φθίνουν με την ολοένα αυξανόμενη «εισβολή» των επισκεπτών και του πολιτισμού του 21ου αιώνα που αυτοί κουβαλούν μαζί τους.
Στη σκιά του ιερού χιονοσκέπαστου βουνού Μέιλι, με τα αιώνια δέντρα να σκιάζουν τα πόδια του και τα Θιβετιανά καμπανάκια στα μοναστήρια να τραγουδούν σε κάθε πνοή ανέμου, το οδοιπορικό στην επαρχία Γιουνάν είναι γεμάτο με ερεθίσματα και για τις πέντε αισθήσεις. Το ορεινό τοπίο, η πλούσια φύση με τα δάση από ροδόδεντρα, καρυδιές, ιτιές και άγριες αζαλέες που εναλλάσσεται συνεχώς αρκούν για να δώσουν το στίγμα του ιερού σε κάθε τι που περιβάλλουν. Η Θιβετιανή μοναστηριακή βουδιστική παράδοση απλά το επισφραγίζει.
Ας ευχηθούμε ότι η ηλεκτροδότηση, οι σύγχρονες ανέσεις, η εξέλιξη που σιγά σιγά αγγίζει τη μυθική Σάνγκρι-Λα να της φερθεί με το σεβασμό που της αξίζει για να κρατήσει την άγρια ομορφιά της και το μύθο της ζωντανό.