Μανώλης Πανταζής: Ιδιοκτήτης Εστιατορίου και Υπεύθυνος Σεφ «Να με θυμάσαι...»
31-12-2014 12:18
Πώς προέκυψε η ιδέα του «Να με θυμάσαι...» και από που εμπνευστήκατε την ονομασία της επιχείρησης;
«Το όνομα της επιχείρησης το εμπνευστήκαμε από τον πεθερό μου, τον Άγγελο Πετρουλάκη ο οποίος ως άνθρωπος των γραμμάτων προφανώς επιθυμούσε να δώσει ένα τίτλο που θα έμενε για πάντα... Όσον αφορά το πως προέκυψε η ιδέα για τη δημιουργία του «Να με θυμάσαι...», θα έλεγα πως ήταν ένα απωθημένο δικό μου καθώς έχοντας ασχοληθεί χρόνια με το χώρο της μαγειρικής ήθελα να κάνω τη δική μου επιχείρηση. Είχαμε το χώρο, ένα βράδυ συζητήσαμε την ιδέα, συμφωνήσαμε και έτσι προχωρήσαμε στη δημιουργία του «Να με θυμάσαι...»
Θα θέλαμε να μας δώσετε μια εικόνα για το χαρακτήρα και τη φιλοσοφία της κουζίνας, ποια είναι με άλλα λόγια η ταυτότητά της αν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τον όρο αυτό;
«Θα έλεγα ότι συνδυάζουμε ελληνικά προϊόντα με κάποιες ευρωπαϊκές τεχνικές που θεωρώ πως είναι η βάση μιας κουζίνας για να μπορέσει να αποδώσει. Δηλαδή αν πούμε πως η γαλλική κουζίνα είναι η μαθητεία ενός μάγειρα ακόμα και σε μια σχολή, εγώ προσωπικά προσπαθώ να συνδυάσω τα πιάτα μου πάνω σε αυτή ώστε να προκύψει ένα ιδανικό για κάθε πελάτη αποτέλεσμα.»
Τέχνη και κουζίνα... Ως ιδιοκτήτης και υπεύθυνος Σεφ του «Να με θυμάσαι...» θεωρείτε πως οι δύο όροι είναι όροι συμβατοί;
«Αναμφίβολα είναι όροι συμβατοί με την έννοια πως στην κουζίνα παίρνεις απλά πράγματα ως πρώτη ύλη και χρησιμοποιείς την τέχνη σου ώστε να βγάλεις στο τέλος ένα σύνθετο αποτέλεσμα το οποίο έχει σχέση με πάρα πολλές αισθήσεις, όπως η όραση, η γεύση και η όσφρηση...»
Πώς συνδυάζονται οι έννοιες γευσιγνωσία και οινοπωσία στο «Να με θυμάσαι...»;
«Πάρα πολύ απλά και με βασικό σκεπτικό πως το καλύτερο κρασί είναι αυτό που ταιριάζει στον καθένα ξεχωριστά. Μετά έρχονται όλα τα άλλα, ποια είναι δηλαδή η ποικιλία, ποια τα χαρακτηριστικά αυτής, αν το κρασί έχει παλαιωθεί, αν έχει γίνει προσθήκη χρώματος κλπ. Εκείνο που είναι πρωταρχικό και σεβαστό είναι το κρασί να είναι το καλύτερο για το συγκεκριμένο άνθρωπο τη συγκεκριμένη στιγμή και φυσικά να συνδυάζεται ιδανικά με το φαγητό έτσι ώστε η τελευταία μπουκιά του φαγητού να έχει την ίδια γευστική δυναμική με την πρώτη.»
Τι είναι αυτό που δεν πρέπει να παραλείψει να δοκιμάσει ο επισκέπτης του «Να με θυμάσαι...» και τι είναι αυτό το οποίο πιστεύετε πως σας ξεχωρίζει από τις υπόλοιπες επιχειρήσεις εστίασης;
«Αυτό που μας ξεχωρίζει είναι πως αναζητούμε πάντα τα κορυφαία υλικά. Επιδιώκουμε να έχουμε το φρεσκότερο ψάρι που θα βγει από τα παράλια του νομού, να έχουμε το πιο τρυφερό μοσχάρι, το πιο αγνό τυρί και το πιο αγνό ελαιόλαδο, έστω και αυτό χρειαστεί να κάνει μια διαδρομή 800 χιλιομέτρων από τη Μεσσηνία στη Λάρισα. Αναφορικά με το πρώτο σκέλος της ερώτησης, θα έλεγα πως στο «Να με θυμάσαι...» όλα τα πιάτα είναι ισοδύναμα, δε μπορείς να πεις πως αυτό είναι καλύτερο από το άλλο, είναι σαν να λες πως ένα παιδί σου είναι καλύτερο από το άλλο, την ίδια προσοχή που απαιτεί ένα απλό πιάτο, την ίδια προσοχή απαιτεί και ένα σύνθετο. Θεωρώ πως είναι λάθος να χρησιμοποιείται η φράση «αυτό είναι το καλύτερό μας πιάτο», είτε από τους σεφ, είτε από τους ιδιοκτήτες επιχειρήσεων εστίασης...»
Μανώλης Πανταζής (σύντομο βιογραφικό)
Είτε φανεί σε κάποιον περίεργο, είτε όχι, ο Μανώλης Πανταζής είχε την πρώτη του επαφή με τη μαγειρική κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας και έκτοτε ουδέποτε έμεινε μακριά από αυτή... Έτσι, εκμεταλλευόμενος ένα επιδοτούμενο πρόγραμμα της Ε.Ο.Κ πάνω στη γαλλική κουζίνα, βρέθηκε για επτά μήνες στο Βέλγιο ως εκπαιδευόμενος σε βελγικό εστιατόριο με άκρως γαλλική κουζίνα και στη συνέχεια επέστρεψε στην Ελλάδα όπου για τέσσερα χρόνια εργάστηκε ως σεφ σε πεντάστερα ξενοδοχεία της Ρόδου. Εν συνεχεία επέστρεψε στη Λάρισα όπου αρχικά εργάστηκε στο ξενοδοχείο Imperial, στη συνέχεια εργάστηκε σε διάφορες επιχειρήσεις εστίασης της πόλης και τα τελευταία χρόνια είναι ο «μαέστρος» στην κουζίνα του «Να με θυμάσαι...» στην οποία δημιουργεί μοναδικής ποιότητας συνταγές που εντυπωσιάζουν και το πιο απαιτητικό γούστο...